Kredyt na innowacje technologiczne – korzystniejsze warunki od 1 czerwca

Od pierwszego czerwca 2020 roku obowiązują nowe zasady w przyznawaniu kredytów na innowację. Od tej pory przedsiębiorcy będą mogli otrzymać pieniądze dużo łatwiej i w dużo wyższych kwotach. Kredyty na innowacje technologiczne mogą być wykorzystywane do rozwoju mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw na różnych polach, jak chociażby w zakresie rozwoju nowych technologii. Dzięki temu przedsiębiorcy mogą podjąć się wdrożenia robotyzacji produkcji lub zainwestować środki w najnowsze technologie związane z robotyką.

Kredyt na innowacje technologiczne to wsparcie finansowe, które ma na celu rozwój i podniesienie konkurencyjności mikro-, małych i średnich przedsiębiorców. Jest oparte o premię technologiczną, która stanowi spłatę części kredytu technologicznego, udzielonego przez bank komercyjny na realizację inwestycji, która ma wspierać rozwój nowych rozwiązań w danym przedsiębiorstwie. Dofinansowanie to pokrywa aż 70% kosztów kwalifikowanych inwestycji. Całość funduszy pochodzi z Unijnego Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020.

Z powodu wystąpienia pandemii Covid-19 Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej – we współpracy z Bankiem Gospodarstwa Krajowego, czyli operatorem programu Kredyt na innowację – przygotowało szereg zmian związanych z przyznawaniem dofinansowania. Jednocześnie skrócono wcześniejszy nabór wniosków, przesuwając termin z 24 czerwca na 31 maja. W ten sposób od 1 czerwca mogły wejść w życie nowe zasady dotyczące kredytu na innowację. Co nowego pojawiło się w tych zmianach?

Od pierwszego czerwca zniesiono maksymalny limit premii technologicznej. Wcześniej obowiązywała granica 6 milionów złotych na pokrycie wydatków inwestycyjnych. Obecnie takiego ograniczenia nie ma. Sama wysokość dofinansowania zależy od miejsca realizacji projektu i wielkości firmy, jednak pokryje ona maksymalnie 70% kosztów kwalifikowalnych inwestycji. Resztę musi wyłożyć przedsiębiorca.

Wcześniejsze założenia kredytu na innowacje technologiczne zakładały, że pomysł musi być innowacyjny w skali kraju – przedsiębiorca musiał wykazać, że wprowadzany przez niego projekt jest wyjątkowy i nie został powielony. Obecnie zniesiono konieczność innowacji w skali kraju, dzięki czemu można wprowadzić ją na skalę przedsiębiorstwa – czyli zaimplementować w firmie produkty i usługi, które dotąd nie były oferowane.

W celu otrzymania dofinansowania na innowację konieczne jest spełnienie odpowiednich warunków – między innymi spożytkowanie pieniędzy na wydatki kwalifikowalne, czyli objęte refundacją. W obecnej zmianie rozszerzono ich katalog, dzięki czemu przedsiębiorcy będą mogli wydać dofinansowanie na dodatkowe rzeczy. Wśród nowych wydatków kwalifikowalnych pojawiły się następujące elementy.

• Koszt zakupu, montażu i uruchomienia środków trwałych oraz koszty ich transportu. Od tego momentu zwracane będą również koszty transportu maszyn i urządzeń oraz innych środków trwałych, które we wcześniejszym projekcie nie były pokrywane. Dzięki temu przedsiębiorca będzie mógł zamawiać maszyny i urządzenia z odleglejszych miejsc bez obaw, że koszty przewozu mogłyby przewyższać cenę samego urządzenia.
• Roboty i materiały budowlane – w celu budowy lub rozbudowy budynków – we wcześniejszym projekcie nie było możliwości inwestowania w budynki oraz nieruchomości, zwłaszcza w materiały budowlane, oraz nie było możliwości pokrycia kosztów ekipy budowlanej.
• Zakup wartości niematerialnych i prawnych w formie patentów, licencji, know-how oraz nieopatentowanej wiedzy technicznej – wcześniejsze uregulowania określały jedynie możliwość zakupów niezbędnego oprogramowania bez możliwości zdobywania wiedzy czy zakupu patentów i innych rzeczy niematerialnych koniecznych do wprowadzenia innowacji;
• Studia, ekspertyzy oraz projekty techniczne niezbędne do realizacji inwestycji technologicznej wykonane przez doradców zewnętrznych – wcześniej to przedsiębiorca musiał pokryć wszystkie koszty koniecznych ekspertyz naukowych oraz opracowania projektów technicznych. Finansowo pokrywane były jedynie badania i ekspertyzy wykonywane przez samego przedsiębiorcę – o ile posiadał odpowiednie zaplecze naukowo-technologiczne.
• Koszty najmu i dzierżawy gruntów, budynków i budowli – to bardzo duża zmiana. Wcześniejszy projekt zakładał, że przedsiębiorca musi sam wyłożyć finanse na wszelkie nieruchomości, niezależnie czy kupione, czy dzierżawione (lub najęte). Obecna zmiana pozwoli na zwiększenie możliwości przedsiębiorców w celu nabycia nieruchomości pod rozwój przedsiębiorstwa.

We wcześniejszej wersji dofinansowania konieczne było wyłożenie 30% wkładu własnego. Obecnie również jest to jednym z warunków przyznania dofinansowania, jednak istnieje od tego wyjątek. Jeśli przedsiębiorca przedstawi, że jego zdolność kredytowa na to pozwala, bank, który będzie udzielał kredytu na inwestycję, może przyznać kredyt technologiczny na finansowanie do 100% wartości projektu. Dzięki temu wiele firm będzie mogło dużo wcześniej złożyć wniosek o uzyskanie kredytu, ponieważ nie będzie ich ograniczała konieczność wyłożenia 30% wkładu w inwestycję – która to suma musiałaby zostać uzbierana z własnych przychodów.

Przedsiębiorca, który chce uzyskać premię technologiczną, musi najpierw złożyć wniosek o udzielenie kredytu technologicznego w dowolnym banku komercyjnym. Następnie, po uzyskaniu promesy lub zawarciu warunkowej umowy kredytu, składa do Banku Gospodarstwa Krajowego wniosek o dofinansowanie projektu (w trakcie trwania konkursu). W przypadku pozytywnego rozpatrzenia BGK przyznaje promesę premii technologicznej, a przedsiębiorca podpisuje umowę z bankiem. Następnie Bank Gospodarstwa Krajowego podpisuje z przedsiębiorcą umowę o dofinansowanie projektu i wypłaca premię technologiczną w ramach płatności pośrednich, a także w ramach płatności końcowej, już po zakończeniu projektu.